Piersi tubularne
Piersi tubularne
Czym są piersi tubularne?
Piersi tubularne, zwane inaczej bulwiastymi to rzadko występująca wada rozwojowa gruczołów piersiowych. Wada ta pojawia się najczęściej u kobiet w wieku nastoletnim i może dotyczyć zarówno jednej jak i obu piersi.
Tkanka gruczołowa oraz tłuszczowa piersi pokryta jest specjalną błoną, zwaną powięzią, której zadaniem jest podtrzymywanie gruczołu. W fizjologicznych warunkach, wraz ze wzrostem i rozwojem piersi, dochodzi również do adekwatnego rozciągnięcia i zwiększenia się powięzi. Jednakże czasem część powięzi nie ulega rozciągnięciu wraz z przebiegiem rozwoju piersi i wzrost gruczołu w tym miejscu jest niemożliwy.
Zazwyczaj ta blokada powięziowa dotyczy dolnej części piersi. Rozwijająca się tkanka gruczołowa „przebija” się więc w miejscu, gdzie powięź jest najsłabsza. Miejsce to najczęściej znajduje się w centralnej części piersi, w obrębie kompleksu otoczka-brodawka.
Proces ten prowadzi do niedorozwoju i deformacji piersi. W przypadku występowania wady tylko po jednej stronie, często towarzyszy jej przerost gruczołu po drugiej stronie. W związku z powyższym dochodzi do dużej asymetrii budowy ciała.
W związku z asymetrycznym rozłożeniem ciężaru, co ma znaczenie szczególnie w przypadku dużej asymetrii i znacznego rozmiaru piersi nie dotkniętej wadą, może w skrajnych przypadkach dochodzić do obciążenia kręgosłupa skutkującego przykrymi dolegliwościami, a nawet do wystąpienia wad postawy.
Należy pamiętać, iż oprócz defektu estetycznego, morfologicznego oraz funkcjonalnego, piersi tubularne mają również bardzo niekorzystny efekt psychologiczny. Powodują one bardzo często obniżenie poczucia wartości w związku z niskim poczuciem atrakcyjności. W niektórych przypadkach mogą wręcz prowadzić do depresji ze wszelkimi jej potencjalnymi konsekwencjami.
Istnieją dwa rodzaje piersi tubularnych. Pierwszy z nich to klasyczne piersi bulwiaste, gdzie dochodzi do zwężenia podstawy piersi zarówno w płaszczyźnie poziomej jak i pionowej. Drugi, łagodniejszy typ to piersi rurowate, gdzie zniekształcenie podstawy piersi pojawia się jedynie
w płaszczyźnie poziomej.
Piersi tubularne leczenie
Podstawową metodą leczenia piersi tubularnych jest leczenie chirurgiczne. Wskazanie do zabiegu stanowi praktycznie każdy przypadek tej wady. Cel zabiegu jest dwutorowy. Po pierwsze operacja ma za zadanie przywrócenie prawidłowego kształtu zniekształconej piersi. Po drugie natomiast, w przypadku wady jednostronnej, symetryzacji obu piersi tak, by efekt końcowy był optymalny.
Pierwszym etapem przygotowania do zabiegu jest konsultacja lekarska. Podczas niej zbierany jest wywiad mający na celu wyłapanie ewentualnych przeciwwskazań do operacji, ustalenie oczekiwań pacjentki i możliwości terapeutycznych w danym przypadku. Dzięki temu możliwe jest dobranie w zindywidualizowany sposób techniki oraz zakresu zabiegu, a także zminimalizowanie ryzyka wystąpienia powikłań pooperacyjnych.
Najczęściej wykonuje się protezowanie implantami silikonowymi.
Podczas konsultacji wyjaśniane są również wszystkie wątpliwości pacjentki dotyczące potencjalnych powikłań, a także wyjaśniane szczegóły przygotowania się. Istotne jest, by przynajmniej miesiąc przed zabiegiem powstrzymywać się od palenia tytoniu, gdyż może to utrudniać prawidłowe gojenie się ran.
Przebieg cięć chirurgicznych zależy od zakresu i rozległości deformacji piersi oraz oczekiwanego efektu. Istotą zabiegu jest poszerzenie dolnego bieguna piersi z zastosowaniem różnych technik chirurgicznych, dobranych indywidualnie dla danej pacjentki. Niejednokrotnie konieczne jest zastosowanie implantu, z powodu częstego występowania opadania piersi po naruszeniu powięzi dolnego bieguna gruczołu.
Zabieg wiąże się zazwyczaj z koniecznością hospitalizacji trwającej 1-2 doby, w zależności od jego rozległości oraz czasu, przez który konieczne jest pozostawienie drenów w piersi. Bezpośrednio po operacji często występuje obrzęk piersi ze współistnieniem siniaków, czasowymi zaburzeniami czucia w obrębie kompleksu otoczka-brodawka, oraz dolegliwości bólowe, które łatwo dają się kontrolować lekami przeciwbólowymi.
Bezpośrednio w okresie pooperacyjnym konieczne jest stosowanie biustonosza uciskowego. Przez około 1-2 tygodnie wskazane jest powstrzymanie się od współżycia seksualnego. Przez 4 tygodnie po zabiegu nie powinno się wykonywać ćwiczeń fizycznych, a przez 6 tygodni nie należy eksponować blizn na działanie promieni słonecznych. Po zabiegu konieczne są też regularne kontrole lekarskie celem oceny rezultatu zabiegu, wczesnej diagnostyki i leczenia ewentualnych powikłań oraz ewentualnych dalszych planów terapeutycznych.
Piersi tubularne – Lipotransfer
Lipotransfer jest to zabieg polegający na modelowaniu sylwetki poprzez wszczepianie tkanki tłuszczowej. Jest to procedura bezpieczna, ponieważ jako materiał jest używany własny tłuszcz. Dzięki temu dochodzi do eliminacji ryzyka wystąpienia powikłań pod postacią odczynów autoimmunologicznych, odrzucenia przeszczepu, czy innych komplikacji.. Z uwagi małowinwazyjność zabiegu lipotransferu, wykonywany jest on w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga hospitalizacji.
Lipotransfer polega na przeszczepieniu tkanki tłuszczowej przy zastosowaniu specjalnej kaniuli z miejsc, gdzie jest ona niepożądana, takich jak brzuch, uda czy pośladki, bezpośrednio do miąższu piersi. To wszystko odbywa się podczas jednego zabiegu.
Istotny jest fakt, że jej część po wszczepieniu ulega wchłonięciu, ale są sposoby, aby temu zaradzić. Pierwszym z nich jest wszczepienie pierwotne większej ilości tkanki tłuszczowej niż potrzebna jest do uzupełnienia ubytku.
Drugi to dodanie do pobranej tkanki tłuszczowej osocza bogatopłytkowego, które dzięki zawartym w nim licznym czynnikom wzrostu powoduje stymulację podziałów komórek tłuszczowych, dzięki czemu wchłaniana część tłuszczu jest bardzo szybko zastępowana nową tkanką.
Ryzyko powikłań lipotransferu jest bardzo niskie, zazwyczaj przebiega on bez komplikacji. Tak naprawdę jedynymi potencjalnymi niedogodnościami są krwiaki i obrzęki, które mogą występować i utrzymywać się do kilku dni po przeprowadzeniu zabiegu.
Specjalista chirurg z wieloletnim stażem, lekarz medycyny estetycznej. Uczestnik licznych kongresów i szkoleń.
Trener technik Aptos, blefaroplastyki, liposukcji, zabiegów medycyny estetycznej – poleca laser tulowy. Ulubiony zabieg to plastyka powiek.
Członek Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Ageing
